بثورات پوستی در کودکان

عفونت هایی مانند آبله مرغان و سرخک نیز می تواند منجر به بثورات پوستی در کودکان شود. آبله مرغان باعث ایجاد لکه‌های قرمز خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند، در حالی که سرخک منجر به راش‌هایی می‌شود که روی صورت شروع شده و در سراسر بدن پخش می‌شود.

بثورات پوستی در کودکان شایع است و می تواند در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. بثورات ممکن است به صورت لکه های قرمز، خارش دار یا تحریک شده روی سطح پوست ظاهر شوند. یکی از انواع رایج راش های دوران کودکی، راش پوشک است که به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رطوبت و اصطکاک در ناحیه پوشک ایجاد می شود.

بثورات شایع دیگر اگزما است که با خشکی، ملتهب و خارش پوست مشخص می شود که می تواند در نواحی مختلف بدن ظاهر شود. این بثورات می تواند توسط آلرژن ها، محرک ها یا عوامل ژنتیکی ایجاد شود.

برای کاهش ناراحتی و جلوگیری از تحریک بیشتر، تمیز، خشک و مرطوب نگه داشتن ناحیه آسیب دیده ضروری است. با این حال، بثورات مداوم یا شدید باید توسط یک متخصص ارزیابی شود تا علت زمینه ای مشخص شود و درمان مناسب دریافت شود.

از طریق واکسیناسیون می توان از این عفونت های ویروسی مسری پیشگیری کرد. علاوه بر این، درماتیت تماسی، که اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض مواد محرک مانند صابون ها یا گیاهان خاص ایجاد می شود، می تواند منجر به راش های قرمز و خارش دار شود.

شناسایی علت بثورات در مدیریت علائم و ارائه درمان به موقع برای اطمینان از راحتی و رفاه کودک بسیار مهم است. همچنین در همچین مواقعی خرید لباس بچه گانه که تنفس پذیر باشد و به تن نچسبد بسیار مهم است که بهترین جنس در اینجا نخی می باشد.

انواع بثورات پوستی در کودکان

• سلولیت در کودکان:

سلولیت در کودکان یک عفونت باکتریایی پوستی است که لایه‌های عمیق‌تر پوست و بافت‌های زیر جلدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اغلب به صورت قرمز، متورم و حساس به نظر می رسد و ممکن است با تب و ناراحتی همراه باشد. مراقبت فوری پزشکی و درمان آنتی بیوتیکی مناسب برای جلوگیری از عوارض و اطمینان از بهبودی سریع کودک ضروری است.

• آبله مرغان:

آبله مرغان یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. مشخصه آن یک بثورات خارش دار است که به صورت لکه های قرمز شروع می شود و سپس به تاول های پر از مایع تبدیل می شود.

بثورات معمولاً روی صورت، قفسه سینه، پشت ظاهر می شود و سپس در سراسر بدن پخش می شود. آبله مرغان در کودکان شایع است اما می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. عفونت معمولاً خود محدود شونده است و علائم در عرض یک یا دو هفته برطرف می شود.

با این حال، ممکن است عوارض، به ویژه در افراد مسن، زنان باردار، و افراد با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد شود. واکسیناسیون موثرترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است.

• اگزما:

اگزما که به عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می شود، یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر می کند. مشخصه این بیماری پوست خشک، خارش دار و ملتهب است که اغلب با قرمزی و بثورات همراه است.

اگزما می تواند در قسمت های مختلف بدن رخ دهد و ممکن است به طور دوره ای شعله ور شود که توسط عواملی مانند محرک ها، آلرژن ها، استرس یا تغییرات آب و هوایی ایجاد می شود. خاراندن نواحی آسیب دیده می تواند وضعیت را بدتر کرده و منجر به عفونت های پوستی شود.

در حالی که هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد، مدیریت علائم شامل مرطوب‌سازی منظم، اجتناب از محرک‌ها و استفاده از درمان‌های موضعی مانند کورتیکواستروئیدها یا تعدیل‌کننده‌های ایمنی برای کاهش التهاب و خارش است.

مشاوره با متخصص پوست می تواند به ایجاد یک برنامه درمانی شخصی برای کنترل اگزما و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند.

• اریتم مولتی فرم:

اریتم مولتی فرم (EM) یک بیماری پوستی است که با ایجاد ضایعات قرمز رنگ و هدف مانند روی پوست و غشاهای مخاطی مشخص می شود. اغلب توسط عفونت‌ها، معمولاً ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یا مایکوپلاسما پنومونیه ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط برخی داروها یا عوامل دیگر نیز ایجاد شود.

EM می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد اما در بزرگسالان جوان شایع تر است.

ضایعات پوستی در اریتم مولتی‌فرم معمولاً به صورت لکه‌های قرمز کوچک شروع می‌شوند که به تکه‌های هدف شکل مشخص با حلقه‌های رنگی متحدالمرکز تبدیل می‌شوند. این عارضه معمولاً جدی نیست و در عرض چند هفته خود به خود برطرف می شود.

با این حال، در موارد شدید، می تواند منجر به درگیری گسترده پوست شود و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی، از جمله کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد ویروسی داشته باشد.

تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب برای جلوگیری از عوارض و اطمینان از بهبودی سریع ضروری است. اگر شما یا فرزندتان مشکوک به اریتم مولتی فرم هستید، توصیه می شود از یک متخصص مشاوره پزشکی بگیرید.

• بیماری دست، پا و دهان:

بیماری دست، پا و دهان (HFMD) یک عفونت ویروسی است که معمولاً نوزادان و کودکان خردسال را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری توسط چندین انتروویروس ایجاد می شود، که بیشتر آنها کوکساکی ویروس A16 و انتروویروس 71 هستند. HFMD بسیار مسری است و از طریق قطرات تنفسی، تماس با مایعات، بدن آلوده و سطوح آلوده پخش می شود.

این بیماری معمولاً با تب خفیف، گلودرد و از دست دادن اشتها شروع می‌شود و به دنبال آن زخم‌ها یا تاول‌های کوچک و دردناک در کف دست‌ها، کف پاها و داخل دهان ایجاد می‌شود. گاهی ممکن است راش روی باسن یا پاها نیز ظاهر شود.

اگرچه علائم می تواند ناراحت کننده باشد، HFMD معمولاً یک وضعیت خود محدود شونده است و اکثر کودکان بدون درمان خاص در عرض یک هفته بهبود می یابند. با این حال، حفظ آب بدن کودک و تسکین درد در صورت نیاز ضروری است.

برای جلوگیری از گسترش HFMD، رعایت بهداشت خوب، مانند شستن مکرر دست ها و اجتناب از تماس نزدیک با افراد آلوده، بسیار مهم است.

• زرد زخم:

ایمپتیگو یک عفونت باکتریایی پوستی شایع است که در درجه اول کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار می دهد اما می تواند در افراد در هر سنی رخ دهد. معمولاً توسط باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس یا استرپتوکوک پیوژنز ایجاد می شود. ایمپتیگو بسیار مسری است و می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا لمس اشیاء آلوده سرایت کند.

عفونت معمولاً به صورت زخم‌ها یا تاول‌های قرمز رنگ شروع می‌شود که می‌توانند ترکیده و ترشح کنند و پوسته‌های عسلی را تشکیل دهند. این پوسته ها مشخصه زرد زخم هستند و یکی از ویژگی های این بیماری هستند. زرد زخم ممکن است در هر قسمتی از بدن رخ دهد اما بیشتر در اطراف بینی، دهان و دست ها دیده می شود.

درمان زرد زخم اغلب شامل آنتی‌بیوتیک‌های موضعی برای از بین بردن باکتری‌ها و بهبود بهبودی است. در برخی موارد، آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است تجویز شود، به خصوص اگر عفونت گسترده یا پایدار باشد.

تمیز و پوشیده نگه داشتن ناحیه آسیب دیده می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت به دیگران کمک کند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از عوارض و اطمینان از بهبودی سریع ضروری است

• کراتوز پیلاریس (“پوست مرغ”):

کراتوز پیلاریس، که معمولا به عنوان “پوست مرغ” شناخته می شود، یک بیماری پوستی بی ضرر است که باعث ایجاد برجستگی های کوچک و خشن روی پوست می شود. این یک بیماری شایع است، به ویژه در نوجوانان و بزرگسالان، اما می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد.

این برجستگی ها معمولا در قسمت بیرونی بازوها، ران ها، باسن و گاهی اوقات روی صورت ظاهر می شوند. این عارضه ناشی از تجمع کراتین است، پروتئینی که به محافظت از پوست در برابر عفونت ها و سایر عناصر مضر کمک می کند.

در کراتوز پیلاریس، کراتین اضافی فولیکول‌های مو را مسدود می‌کند و در نتیجه برجستگی‌های کوچک و ناهمواری ایجاد می‌شود که ممکن است سفید، قرمز یا همرنگ پوست باشند.

کراتوز پیلاریس به طور کلی یک نگرانی زیبایی است و هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند. در حالی که هیچ درمانی وجود ندارد، علائم را می توان با لایه برداری منظم، مرطوب کردن، و اجتناب از محصولات خشن پوست کنترل کرد.

در بیشتر موارد، این وضعیت با گذشت زمان، به ویژه با افزایش سن، بهبود می یابد. با این حال، مشاوره با یک متخصص پوست می تواند به ایجاد یک رژیم مراقبت از پوست برای به حداقل رساندن ظاهر این برجستگی ها و کاهش هر گونه ناراحتی کمک کند.

• سرخک نوعی بثورات پوستی در کودکان است:

سرخک یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که توسط ویروس سرخک ایجاد می شود. از طریق قطرات تنفسی منتشر می شود و در کودکان شایع است. ویروس در ابتدا مجاری تنفسی را آلوده می کند و سپس در سراسر بدن پخش می شود و باعث بیماری سیستمیک می شود.

علائم سرخک معمولاً با تب، سرفه، آبریزش بینی و چشمان قرمز و آبریزش شروع می شود. سپس یک بثورات مشخص ظاهر می شود که شامل لکه های قرمز کوچکی است که معمولاً از صورت شروع می شود و به تدریج به بقیه بدن گسترش می یابد.

بثورات با تب بالا همراه است. سرخک می تواند منجر به عوارض شود، به ویژه در کودکان خردسال، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. این عوارض ممکن است شامل عفونت گوش، ذات الریه، آنسفالیت (التهاب مغز) و در موارد شدید، حتی مرگ باشد.

واکسیناسیون با واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) موثرترین راه برای پیشگیری از سرخک است. ضروری است که کودکان طبق برنامه توصیه شده واکسینه شوند تا از این بیماری بالقوه جدی و بسیار مسری محافظت شوند.

تشخیص زودهنگام و مراقبت های حمایتی مانند استراحت، هیدراتاسیون و داروهای کاهش تب می تواند به مدیریت علائم سرخک و جلوگیری از عوارض کمک کند.

• Molluscum contagiosum:

Molluscum contagiosum یک عفونت ویروسی شایع و بثورات پوستی در کودکان است که هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر می کند. این بیماری توسط ویروس molluscum contagiosum (MCV)، یکی از اعضای خانواده poxvirus ایجاد می شود. عفونت بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا اشیاء آلوده گسترش می یابد.

علامت اصلی مولوسکوم کونتاژیوزوم ظاهر شدن برجستگی های کوچک، برجسته، گوشتی رنگ یا صورتی روی پوست است. این برجستگی ها می توانند دارای یک فرورفتگی مرکزی یا هسته سفید باشند و معمولاً بدون درد هستند اما ممکن است خارش داشته باشند.

ضایعات Molluscum contagiosum می توانند در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند، اما معمولاً در صورت، گردن، زیر بغل و ناحیه تناسلی دیده می شوند. این عارضه معمولاً خود محدود شونده است، به این معنی که با گذشت زمان خود به خود برطرف می شود.

با این حال، ممکن است چندین ماه تا سال طول بکشد تا برجستگی ها به طور کامل ناپدید شوند. در برخی موارد، درمان دارویی ممکن است ضروری باشد، به خصوص اگر ضایعات گسترده باشند، باعث ناراحتی شوند، یا در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ظاهر شوند.

گزینه های درمانی شامل کرایوتراپی (یخ زدن برجستگی ها)، کورتاژ (خراش دادن برآمدگی ها)، یا داروهای موضعی است. برای جلوگیری از سرایت عفونت به سایر نواحی پوست، اجتناب از خراشیدن یا برداشتن برجستگی ها ضروری است.

• پیتریازیس روزآ:

پیتریازیس روزآ یک بیماری شایع پوستی است که باعث ایجاد لکه های بیضی شکل صورتی یا قرمز روی پوست می شود. اغلب با یک تکه تکه بزرگتر شروع می شود که به عنوان “پیچ هرالد” شناخته می شود، که به دنبال آن تکه های کوچکتر ظاهر می شود که به شکل درخت کریسمس در سراسر بدن پخش می شوند.

اعتقاد بر این است که این بیماری به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می شود، اگرچه ویروس خاص همیشه شناسایی نمی شود. پیتریازیس روزا مسری نیست و به طور معمول افراد سالم را تحت تاثیر قرار می دهد، معمولاً بزرگسالان. بثورات معمولاً با خارش خفیف همراه است، اما به خودی خود طی چند هفته تا چند ماه بدون درمان خاصی برطرف می شود.

در برخی موارد، ممکن است از استروئیدهای موضعی یا آنتی هیستامین ها برای کاهش خارش و ناراحتی استفاده شود. در حالی که پیتریازیس روزا به دلیل ظاهرش می تواند ناراحت کننده باشد، به طور کلی یک بیماری بی ضرر و خود محدودکننده در نظر گرفته می شود.

با این حال، اگر مشکوک به بیماری پیتریازیس روزآ هستید، بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص مناسب و رد هر گونه بیماری بالقوه پوستی مشورت کنید.

• گرمای خاردار (بثورات حرارتی):

گرمای خاردار که به عنوان راش گرمایی نیز شناخته می شود، یک بیماری شایع پوستی است که در هوای گرم و مرطوب رخ می دهد. معمولاً قسمت‌هایی از بدن را تحت تأثیر لباس قرار می‌دهد، جایی که عرق به دام می‌افتد و غدد عرق را مسدود می‌کند.

در نتیجه، برجستگی های کوچک قرمز رنگ یا تاول های ریز روی پوست ایجاد می شود که با خارش و احساس سوزش یا سوزش همراه است، از این رو به آن «گرما خاردار» می گویند. بثورات حرارتی در نوزادان و کودکان خردسال شایع تر است، اما می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد.

مسری نیست و معمولاً پس از خنک و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده به خودی خود برطرف می شود. اجتناب از لباس های تنگ، استفاده از پنکه یا تهویه مطبوع، و دوش آب خنک می تواند به کاهش علائم و جلوگیری از تحریک بیشتر کمک کند.

لوسیون کالامین یا کرم های هیدروکورتیزون بدون نسخه ممکن است برای تسکین خارش و کاهش التهاب استفاده شود. در موارد شدید یا اگر بثورات عفونی شود، ممکن است مراقبت های پزشکی لازم باشد. پیشگیری از راش گرما شامل ماندن در یک محیط خنک، پوشیدن لباس تنفسی و استراحت منظم در شرایط گرم و مرطوب است.

• پسوریازیس:

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی خود ایمنی است که باعث تجمع سریع سلول های پوست می شود. باعث ایجاد لکه های ضخیم، قرمز و پوسته پوسته روی سطح پوست می شود. پسوریازیس می تواند در هر قسمتی از بدن رخ دهد، اما معمولاً پوست سر، آرنج، زانو و کمر را درگیر می کند.

علت دقیق پسوریازیس به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی و محیطی را شامل می شود. این وضعیت مسری نیست.

پسوریازیس می‌تواند از نظر شدت متفاوت باشد، برخی از افراد علائم خفیف را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است شعله‌ورهای گسترده‌تر و ناتوان‌کننده‌تری داشته باشند. این بیماری اغلب دوره های بهبودی و تشدید را طی می کند.

در حالی که هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، درمان های مختلف می توانند به مدیریت و کنترل علائم آن کمک کنند. کرم های موضعی، فتوتراپی (نور درمانی)، داروهای خوراکی و داروهای بیولوژیک برخی از گزینه های درمانی موجود هستند.

مدیریت پسوریازیس اغلب مستلزم همکاری با یک متخصص پوست برای یافتن مناسب ترین برنامه درمانی برای مورد منحصر به فرد هر فرد است. تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش استرس، حفظ یک رژیم غذایی سالم، و اجتناب از محرک ها نیز ممکن است به مدیریت موثر این بیماری کمک کند.

• درماتوفیتوز نوعی بثورات پوستی در کودکان است:

برخلاف نامش، کرم حلقوی ناشی از کرم نیست، بلکه یک عفونت قارچی است. این یک بیماری پوستی شایع و بسیار مسری است که می تواند نواحی مختلف بدن از جمله پوست سر، بدن، پاها (پای ورزشکار) و کشاله ران (خارش جوک) را درگیر کند. این نیز می تواند یکی از انواع بثورات پوستی در کودکان باشد که نیاز به درمان دارد.

کرم حلقوی به صورت بثورات قرمز، دایره ای یا حلقه ای شکل با لبه های برجسته، پوسته پوسته و مراکز شفاف ظاهر می شود. نواحی آسیب دیده ممکن است خارش داشته باشند و عفونت می تواند از طریق تماس مستقیم پوست یا تماس با اشیاء آلوده به سایر نقاط بدن یا افراد دیگر سرایت کند.

کرم حلقوی توسط انواع مختلفی از قارچ ها ایجاد می شود و درمان خاص ممکن است بسته به محل و شدت عفونت متفاوت باشد. کرم ها، ژل ها یا پودرهای ضد قارچ موضعی اغلب برای موارد خفیف موثر هستند. عفونت‌های شدیدتر یا گسترده‌تر ممکن است به داروهای ضد قارچ خوراکی نیاز داشته باشند.

پیشگیری از کرم حلقوی شامل رعایت بهداشت، خشک و تمیز نگه داشتن پوست، اجتناب از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله و لباس، و پوشیدن کفش های محافظ در مکان های عمومی مانند رختکن و استخر است.

اگر مشکوک هستید که کرم حلقوی دارید یا متوجه بثورات حلقه مانند روی پوست خود شدید، ضروری است برای تشخیص دقیق و درمان مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

• گال:

گال یک عفونت پوستی بسیار مسری است که توسط کنه Sarcoptes scabiei ایجاد می شود. کنه در پوست فرو می‌رود و تخم‌گذاری می‌کند که منجر به واکنش آلرژیک می‌شود که باعث خارش شدید و راش مشخص می‌شود. گال نوعی بثورات پوستی در کودکان است

علائم معمول گال شامل خارش شدید، به ویژه در شب، و ایجاد برجستگی های قرمز کوچک یا تاول روی پوست است. کنه‌ها اغلب مناطقی با پوست نازک‌تر مانند فضای بین انگشتان دست و پا، مچ دست، آرنج، زیر بغل و اندام تناسلی را آلوده می‌کنند.

گال از طریق تماس طولانی مدت پوست به پوست با فرد آلوده گسترش می یابد. همچنین می‌تواند به‌طور غیرمستقیم با به اشتراک گذاشتن لباس‌ها، حوله‌ها یا ملافه‌های آلوده منتشر شود.

درمان گال معمولاً شامل استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های زخم‌کش موضعی است که کنه‌ها و تخم‌های آن‌ها را می‌کشند. برای جلوگیری از آلودگی مجدد، درمان همه اعضای خانواده و تماس نزدیک به طور همزمان ضروری است.

برای پیشگیری از گال، از تماس نزدیک با افراد آلوده خودداری کنید و از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید. اگر مشکوک به گال هستید، برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

• مخملک:

مخملک یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری استرپتوکوک گروه A ایجاد می شود، همان باکتری مسئول گلودرد استرپتوکوکی. این بیماری عمدتاً کودکان 5 تا 15 ساله را مبتلا می کند، اما می تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.

علامت مشخصه مخملک، بثورات قرمزی است که شبیه آفتاب سوختگی است و شبیه کاغذ سنباده است. بثورات معمولا از قفسه سینه و شکم شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد و صورت را حفظ می کند. سایر علائم رایج عبارتند از تب بالا، گلودرد، تورم غدد لنفاوی و ظاهری شبیه توت فرنگی در زبان.

مخملک بسیار مسری است و از طریق قطرات تنفسی افراد آلوده یا با لمس سطوح آلوده به باکتری گسترش می یابد.

درمان مخملک معمولاً شامل آنتی بیوتیک ها، معمولاً پنی سیلین یا آموکسی سیلین، برای ریشه کن کردن عفونت باکتریایی است. درمان سریع برای جلوگیری از عوارضی مانند تب روماتیسمی یا آسیب کلیه ضروری است.

پیشگیری از مخملک شامل رعایت بهداشت خوب مانند شستن مرتب دست ها و اجتناب از تماس نزدیک با افراد آلوده است. اگر شما یا فرزندتان مشکوک به مخملک هستید، برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

• سندرم سیلی گونه نوعی بثورات پوستی در کودکان است:

سندرم گونه سیلی که به عنوان بیماری پنجم یا اریتم عفونی نیز شناخته می شود، یک عفونت ویروسی است که توسط پاروویروس B19 ایجاد می شود. این بیماری بیشتر در کودکان شایع است، اما می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد.

نام “سندرم گونه سیلی” از بثورات قرمز روشن مشخصی است که روی گونه ها ظاهر می شود و به نظر می رسد کودک سیلی خورده است. عفونت معمولاً با علائم خفیف شبه آنفولانزا مانند تب، سردرد و آبریزش بینی شروع می شود.

پس از چند روز، بثورات متمایز روی گونه ها ظاهر می شود و ظاهر قرمز روشنی به آنها می دهد. سپس بثورات ممکن است به سایر نقاط بدن از جمله بازوها، پاها و تنه گسترش یابد. بثورات اغلب ظاهر توری یا توری دارند.

سندرم سیلی گونه بسیار مسری است و از طریق قطرات تنفسی یا با لمس اشیاء آلوده گسترش می یابد. قبل از ظاهر شدن بثورات بیشتر مسری است.

در بیشتر موارد، سندرم سیلی گونه یک عفونت خفیف و خود محدود شونده است و بثورات در عرض یک یا دو هفته خود به خود برطرف می شود. درمان معمولاً بر مدیریت علائمی مانند استراحت، هیدراته ماندن و مصرف داروهای بدون نسخه برای تب و ناراحتی متمرکز است.

در موارد نادر، این ویروس می‌تواند در زنان باردار یا افراد مبتلا به انواع خاصی از کم خونی یا سیستم ایمنی ضعیف، عوارض ایجاد کند. اگر شما یا فرزندتان به سندرم گونه سیلی مشکوک هستید، ضروری است که برای تشخیص صحیح و مدیریت مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

• کهیر:

کهیر که یک بثورات پوستی در کودکان است که با ظاهر شدن ناگهانی برجستگی ها، قرمزی، خارش دار یا برجستگی های روی پوست مشخص می شود. جوش ها می توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند و اغلب دارای یک مرکز رنگ پریده و حاشیه قرمز هستند.

آنها می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند و می توانند به سرعت بیایند و بروند، گاهی اوقات برای ساعت ها یا روزها ادامه دارند.

کهیر به دلیل یک واکنش آلرژیک یا آزاد شدن هیستامین و سایر مواد شیمیایی در پاسخ به محرک هایی مانند برخی غذاها، داروها، نیش حشرات، عفونت ها، محرک های فیزیکی (گرما، سرما، فشار)، استرس یا مواد حساسیت زا در محیط ایجاد می شود. گاهی اوقات تشخیص علت خاص کهیر ممکن است دشوار باشد.

در بیشتر موارد کهیر بی ضرر است و بدون درمان خود به خود برطرف می شود. با این حال، آنها می توانند به دلیل خارش شدید ناراحت کننده باشند. آنتی هیستامین های بدون نسخه اغلب برای تسکین علائم و کاهش پاسخ آلرژیک استفاده می شوند.

در موارد شدید یا مداوم، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهای قوی تری را برای مدیریت این بیماری تجویز کند. اجتناب از محرک های شناخته شده، تمرین تکنیک های مدیریت استرس و حفظ بهداشت خوب پوست می تواند به جلوگیری از کهیر مکرر کمک کند.

اگر کهیر با علائم دیگری مانند مشکل در تنفس یا تورم صورت، لب ها یا زبان همراه باشد، ممکن است نشان دهنده یک واکنش آلرژیک شدید باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.