گلودرد استرپتوکوکی که به عنوان فارنژیت استرپتوکوکی نیز شناخته می شود، عفونتی است که توسط باکتری استرپتوکوک گروه A ایجاد می شود. معمولاً کودکان را مبتلا می کند، اگرچه ممکن است در افراد در هر سنی رخ دهد.
در اینجا توضیح کاملی در مورد گلودرد استرپتوکوکی در کودکان آورده شده است.
علل گلودرد استرپتوکوکی
گلودرد استرپتوکوکی عمدتاً توسط باکتری استرپتوکوک پیوژنز ایجاد می شود که بسیار مسری است. هنگامی که فرد مبتلا سرفه، عطسه یا تماس نزدیک با دیگران دارد، از طریق قطرات تنفسی پخش می شود.
کودکان به دلیل رشد سیستم ایمنی و قرار گرفتن مکرر در معرض عوامل بیماری زا در مدرسه یا مهدکودک بیشتر مستعد ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی هستند.
علائم گلودرد استرپتوکوکی
علائم گلودرد استرپتوکوکی در کودکان ممکن است متفاوت باشد اما به طور معمول شامل موارد زیر است:
- گلو درد: معمولاً برای کودک بسیار دردناک و ناراحت کننده است که ببلعد یا غذا بخورد.
- التهاب لوزه ها: لوزه ها ممکن است قرمز و بزرگ شده به نظر برسند، گاهی اوقات با لکه های سفید یا رگه هایی از چرک.
- تب: کودکان مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی اغلب دچار تب شدید، معمولاً بالای 101 درجه فارنهایت (38.3 درجه سانتیگراد) می شوند.
- سردرد و بدن درد: کودک ممکن است سردرد، بدن درد و کسالت عمومی را تجربه کند.
- غدد لنفاوی متورم: غدد لنفاوی گردن ممکن است حساس و بزرگ شوند.
- از دست دادن اشتها: به دلیل درد و ناراحتی، ممکن است میل به غذا خوردن در کودکان کاهش یابد و متوجه بی اشتهایی کودک شوید.
- حالت تهوع و استفراغ: برخی از کودکان ممکن است حالت تهوع و در برخی موارد استفراغ داشته باشند.
- راش: در موارد خاص، گلودرد استرپتوکوکی می‌تواند منجر به راش‌هایی به نام مخملک شود که با بافتی ریز و سمباده مانند و رنگ مایل به قرمز مشخص می‌شود.
تشخیص گلودرد استرپتوکوکی
کشت گلو یا آزمایش سریع استرپتوکوکی معمولاً برای تشخیص گلودرد استرپتوکوکی انجام می شود. در طی کشت گلو، یک سواب به آرامی بر روی پشت گلوی کودک زده می شود تا نمونه ای جمع آوری شود.
سپس سواب برای تعیین وجود باکتری استرپتوکوک به آزمایشگاه فرستاده می شود. تست‌های سریع استرپتوکوکی معمولاً در عرض چند دقیقه نتایج سریعی را ارائه می‌دهند، اما کشت گلو دقیق‌تر است و ممکن است یک یا دو روز طول بکشد تا نتایج حاصل شود.
درمان گلودرد استرپتوکوکی
گلودرد استرپتوکوکی معمولاً با آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت، تسکین علائم و جلوگیری از عوارض درمان می شود. آنتی بیوتیک هایی که معمولاً تجویز می شوند شامل پنی سیلین یا آموکسی سیلین هستند.
کودکان باید دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل کنند حتی اگر احساس بهتری داشته باشند. مسکن هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می توانند برای کمک به کاهش ناراحتی و کاهش تب تجویز شوند. برای تشخیص و درمان مناسب، مشورت با یک متخصص بسیار مهم است.
پیشگیری از گلودرد استرپتوکوکی
برای کاهش خطر ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی در کودکان، برخی از اقدامات پیشگیرانه را می توان دنبال کرد:
- تشویق به رعایت بهداشت: به کودکان بیاموزید که مرتب دست های خود را بشویید، به خصوص قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از دستشویی.
- از تماس نزدیک خودداری کنید: به کودکان توصیه کنید از تماس نزدیک با افرادی که گلودرد استرپتوکوکی یا سایر عفونت های تنفسی دارند خودداری کنند.
- دهان و بینی را بپوشانید: به کودکان آموزش دهید هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج بپوشانند.
- از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید: به کودکان آموزش دهید که از ظروف، فنجان یا سایر وسایل شخصی که می‌توانند باکتری‌ها را پخش کنند، به اشتراک نگذارند.
- تمیز کردن و ضد عفونی کردن: به طور منظم مکان ها و اشیاء مشترک مانند اسباب بازی ها، دستگیره های در و میزها را تمیز و ضد عفونی کنید.
مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب گلودرد استرپتوکوکی در کودکان با یک متخصص کودک مشورت کنید. آنها می توانند راهنمایی های خاصی ارائه دهند و به هر گونه نگرانی که ممکن است داشته باشید رسیدگی کنند.
عوارض گلودرد استرپتوکوکی
اگرچه گلودرد استرپتوکوکی معمولاً یک بیماری خفیف است اگر درمان نشود یا به طور ناکافی درمان شود، می تواند منجر به عوارض در کودکان شود. برخی از عوارض احتمالی عبارتند از:
تب روماتیسمی: این یک بیماری التهابی نادر اما جدی است که می تواند قلب، مفاصل، پوست و سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است چند هفته پس از عفونت گلودرد استرپتوکوکی ایجاد شود.
گلومرولونفریت پس از استرپتوکوک: این بیماری شامل التهاب کلیه ها می شود و می تواند پس از عفونت گلودرد استرپتوکوکی رخ دهد. در کودکان شایع تر از بزرگسالان است.
تشکیل آبسه: در برخی موارد، آبسه (مجموعه موضعی چرک) ممکن است در گلو یا لوزه ها ایجاد شود که نیاز به تخلیه یا مداخله جراحی دارد.
عفونت های سینوس یا گوش: گلودرد استرپتوکوکی می تواند منجر به عفونت های ثانویه در سینوس ها یا گوش ها شود.
آبسه پری لوزه ای: این یک عارضه نادر اما جدی است که در آن آبسه در بافت های اطراف لوزه ها ایجاد می شود و باعث درد شدید گلو، مشکل در بلع و مشکل در باز کردن دهان می شود.
اگر علائم کودک بدتر شد یا با درمان بهبود نیافت، یا اگر علائم جدیدی ایجاد شد، مهم است که به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
چه زمانی گلودرد استرپتوکوکی دیگر مسری نیست؟
بهبودی و بازگشت به مدرسه: پس از شروع آنتی بیوتیک، کودکان مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی معمولاً پس از 24 ساعت دیگر مسری نیستند. با این حال، تکمیل دوره کامل آنتی بیوتیک طبق تجویز پزشک برای اطمینان از پاک شدن کامل عفونت بسیار مهم است.
به طور کلی، زمانی که کودکان حداقل 24 ساعت آنتی بیوتیک مصرف کردند، تب آنها برطرف شد و به اندازه کافی احساس خوبی برای شرکت در فعالیت های منظم داشته باشند، می توانند به مدرسه یا مهدکودک بازگردند.
شایان ذکر است که برخی از کودکان ممکن است عفونت های مکرر گلودرد استرپتوکوکی را تجربه کنند. در چنین مواردی، ارزیابی اضافی ممکن است برای شناسایی عوامل زمینه‌ای مؤثر در عود و کشف گزینه‌های درمانی بالقوه لازم باشد.
به یاد داشته باشید، این اطلاعات برای دانش عمومی ارائه شده است و نباید جایگزین توصیه های یک متخصص شود. اگر در مورد سلامت فرزندتان نگرانی دارید یا مشکوک هستید که ممکن است گلودرد استرپتوکوکی داشته باشد، لطفاً برای تشخیص و راهنمایی مناسب با یک متخصص پزشکی مشورت کنید.
مراقبت در منزل و تسکین علائم:
علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌هایی که توسط متخصص تجویز می‌شود، چندین اقدام مراقبتی خانگی می‌تواند به تسکین علائم و حمایت از بهبودی در کودکان مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی کمک کند:
- تشویق به استراحت: استراحت به بدن اجازه می دهد تا سریع تر بهبود یابد و بهبود یابد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما در طول بیماری استراحت و خواب کافی دارد.
- مایعات بدهید: برای جلوگیری از کم آبی به کودکتان مایعات فراوان بدهید. آب، سوپ گرم، آبگوشت و نوشیدنی های تسکین دهنده مانند چای گیاهی می توانند به هیدراته نگه داشتن آنها کمک کنند.
- داروهای تسکین دهنده گلو را ارائه دهید: به کودک خود مایعات گرم مانند چای گیاهی دم کرده عسل یا آب گرم با کمی عسل و لیمو بدهید. غرغره کردن با آب نمک گرم (1/4 تا 1/2 قاشق چایخوری نمک در 8 اونس آب گرم) نیز می تواند تسکین دهنده باشد.
- از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید: استامینوفن یا ایبوپروفن می تواند به کاهش تب و تسکین گلو درد کمک کند. همیشه از دوز توصیه شده برای سن کودک خود پیروی کنید و در صورت داشتن هر گونه نگرانی با یک متخصص مشورت کنید.
- غذاهای نرم و تسکین دهنده ارائه دهید: غذاهای نرم مانند سوپ، پوره سیب زمینی، ماست یا اسموتی هایی که بلع آن راحت تر است و گلو را بیشتر تحریک نمی کند، ارائه دهید.
- از بهداشت مناسب اطمینان حاصل کنید: به کودک خود بیاموزید که هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را بپوشاند و برای جلوگیری از گسترش باکتری ها، دست های خود را مرتب بشویید.
توجه به این نکته مهم است که این اقدامات برای تسکین علائم و حمایت از بهبودی در نظر گرفته شده اند، اما جایگزینی برای درمان پزشکی نیستند. برای توصیه های خاص بر اساس وضعیت فرزندتان با یک متخصص مشورت کنید.
چه زمانی برای گلودرد استرپتوکوکی به پزشک مراجعه کنیم؟
در حالی که گلودرد استرپتوکوکی معمولاً یک بیماری خود محدود کننده است، شرایطی وجود دارد که در آن مراجعه به پزشک ضروری است. با یک متخصص تماس بگیرید اگر:
- علائم کودک شما پس از چند روز درمان با آنتی بیوتیک بدتر می شود یا بهبود نمی یابد.
- کودک شما در تنفس RSV یا بلع مشکل دارد.
- کودک شما تب شدید (بالاتر از 103 درجه فارنهایت یا 39.4 درجه سانتیگراد) دارد که علیرغم مصرف داروهای کاهش دهنده تب ادامه دارد.
- کودک شما علائم کم آبی مانند کاهش ادرار، خشکی دهان یا خستگی شدید را نشان می دهد.
- کودک شما سردردهای شدید، سفتی گردن یا سایر علائم نگران کننده را تجربه می کند.
یک متخصص قادر خواهد بود وضعیت فرزند شما را ارزیابی کند، راهنمایی های مناسب را ارائه دهد و هر گونه نگرانی شما را برطرف کند.
جلوگیری از گسترش گلودرد استرپتوکوکی
علاوه بر اقدامات بهداشت فردی، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از گسترش گلودرد استرپتوکوکی، به ویژه در محیط های خانگی یا اجتماعی انجام دهید:
- فرد مبتلا را جدا کنید: اگر کودکی در خانواده شما مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی تشخیص داده شده است، توصیه می شود تا زمانی که حداقل 24 ساعت آنتی بیوتیک مصرف کرده و علائمش بهبود نیافته است، او را از سایر اعضای خانواده، به ویژه کودکان کوچکتر دور نگه دارید. .
- آداب صحیح سرفه و عطسه را آموزش دهید: به کودک خود آموزش دهید که هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج بپوشاند. آنها را از استفاده از دستان خود منع کنید، زیرا می تواند باکتری ها را به راحتی پخش کند.
- سطوحی که معمولاً لمس می شوند را تمیز و ضد عفونی کنید: سطوحی را که به طور مکرر لمس می شوند، مانند دستگیره درها، کلیدهای چراغ، اسباب بازی ها و میزها، به طور مرتب تمیز و ضدعفونی کنید. این کمک می کند تا گسترش باکتری ها در خانه به حداقل برسد.
- وسایل شخصی را بشویید و عوض کنید: کودکان را تشویق کنید که وسایل شخصی مانند ظروف، فنجان نوشیدن یا مسواک را به اشتراک نگذارند. اطمینان حاصل کنید که این اقلام به طور کامل شسته شده یا جایگزین شده اند تا از عفونت مجدد یا گسترش باکتری جلوگیری شود.
عوارض گلودرد استرپتوکوکی درمان نشده
بررسی عوارض بالقوه: در حالی که عوارض ناشی از گلودرد استرپتوکوکی نسبتاً نادر است، مهم است که از علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده یک عارضه هستند آگاه باشید و به سرعت به پزشک مراجعه کنید. برخی از عوارض اضافی که می تواند از گلودرد استرپتوکوکی درمان نشده یا درمان ناکافی ایجاد شود عبارتند از:
ذات الریه: در برخی موارد، گلودرد استرپتوکوکی می تواند منجر به ایجاد ذات الریه، عفونت در ریه ها شود. علائم ممکن است شامل سرفه مداوم، مشکل در تنفس، درد قفسه سینه و تب باشد.
سندرم شوک سمی: اگرچه نادر است، گلودرد استرپتوکوکی ناشی از سویه‌های خاصی از باکتری‌های استرپتوکوک می‌تواند منجر به سندرم شوک سمی (TSS) شود که یک وضعیت شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی است. علائم TSS شامل تب بالا، بثورات پوستی، فشار خون پایین، سرگیجه و گیجی است.
ماستوئیدیت: ماستوئیدیت عفونت استخوان ماستوئید واقع در پشت گوش است. عفونت گوش می تواند به عنوان یک عارضه گلودرد استرپتوکوکی درمان نشده یا مدیریت نشده ایجاد شود. علائم شامل درد گوش، تورم، قرمزی و ترشح از گوش است.
تب روماتیسمی حاد: تب روماتیسمی یک بیماری التهابی است که می تواند قلب، مفاصل، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار دهد. این یک عارضه نادر اما جدی است که ممکن است چند هفته پس از عفونت گلودرد استرپتوکوکی ایجاد شود. علائم می تواند شامل درد مفاصل، تب، بثورات پوستی و سوفل قلبی باشد.
مراقبت های بعدی و پیشگیری از عود
پس از درمان موفقیت آمیز گلودرد استرپتوکوکی، اطمینان از مراقبت های بعدی مناسب و انجام اقدامات پیشگیرانه برای به حداقل رساندن خطر عود بسیار مهم است. موارد زیر را در نظر بگیرید:
- دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل کنید: اطمینان حاصل کنید که کودک شما تمام دوره تجویز شده آنتی بیوتیک را کامل کرده است، حتی اگر علائم او برطرف شده باشد. این کمک می کند تا از ریشه کنی کامل باکتری اطمینان حاصل شود و خطر عود یا عوارض کاهش یابد.
- قرار ملاقات بعدی را تعیین کنید: اغلب توصیه می شود یک قرار ملاقات بعدی را با یک متخصص تعیین کنید تا اطمینان حاصل شود که عفونت به طور کامل برطرف شده است و هرگونه نگرانی یا علائم ماندگار برطرف شده است.
- تقویت سیستم ایمنی: یک سبک زندگی سالم را برای کودک خود تشویق کنید، از جمله رژیم غذایی متعادل، فعالیت بدنی منظم، خواب کافی و مدیریت استرس. این به حمایت از سیستم ایمنی قوی کمک می کند و حساسیت به عفونت ها را کاهش می دهد.
- اقدامات بهداشتی خوب را تقویت کنید: به آموزش کودک خود در مورد عادات بهداشتی خوب، مانند شستن صحیح دست ها، پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه، و اجتناب از تماس نزدیک با افرادی که عفونت های تنفسی دارند، ادامه دهید.
- قرار گرفتن در معرض افراد بیمار را به حداقل برسانید: قرار گرفتن کودک خود را با افرادی که به گلودرد استرپتوکوکی یا سایر بیماری های مسری شناخته شده اند محدود کنید، به خصوص در دوره هایی که شیوع گلودرد استرپتوکوکی شایع تر است.
