سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد، مرگ غیرقابل توضیح یک نوزاد است. نوزاد معمولا کمتر از یک سال سن دارد و به نظر می رسد سالم است. اغلب در هنگام خواب اتفاق می افتد. سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نیز به عنوان SIDS شناخته می شود. گاهی اوقات به آن مرگ گهواره می گویند زیرا نوزادان اغلب در گهواره خود می میرند.

علت سندرم مرگ ناگهانی نوزاد ناشناخته است. اما ممکن است ناشی از مشکلاتی در ناحیه ای از مغز نوزاد باشد که تنفس و بیدار شدن از خواب را کنترل می کند.

محققان مواردی را یافته اند که ممکن است نوزادان را در معرض خطر بیشتری قرار دهد. آنها همچنین مواردی را پیدا کرده اند که می توانید برای محافظت از کودک خود در برابر SIDS انجام دهید. مهمترین اقدام ممکن است قرار دادن نوزاد به پشت باشد تا بخوابد.

علل سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)

هم عوامل فیزیکی و هم عوامل خواب، نوزاد را در معرض خطر SIDS قرار می دهد. این عوامل از کودکی به کودک دیگر متفاوت است.

عوامل فیزیکی

عوامل فیزیکی مرتبط با SIDS عبارتند از:

نقص های مغزی برخی از نوزادان با مشکلاتی به دنیا می آیند که احتمال مرگ ناشی از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش می دهد. در بسیاری از این نوزادان، بخشی از مغز که تنفس و بیدار شدن از خواب را کنترل می کند، به اندازه کافی رشد نکرده است که به درستی کار کند.
وزن کم هنگام تولد: زایمان زودرس یا بخشی از زایمان چندقلویی، احتمال اینکه مغز نوزاد در هنگام تولد به طور کامل رشد نکرده باشد را افزایش می دهد. کودک ممکن است کنترل کمتری بر فرآیندهای خودکار مانند تنفس و ضربان قلب داشته باشد.
عفونت تنفسی: بسیاری از نوزادانی که بر اثر SIDS فوت کرده بودند اخیراً سرما خورده بودند. سرماخوردگی ممکن است منجر به مشکلات تنفسی شود.

عوامل خواب

وضعیت خواب نوزاد، وسایل داخل تخت و سایر شرایط ممکن است خطر SIDS را افزایش دهد.

مثالها عبارتند از:

• خوابیدن روی شکم یا پهلو: نوزادانی که در این موقعیت ها برای خواب قرار می گیرند، ممکن است نسبت به نوزادانی که روی پشت خود قرار می گیرند، مشکلات تنفسی بیشتری داشته باشند.
• خوابیدن روی سطح نرم: دراز کشیدن با رو به پایین روی یک تخت خواب نرم، یک تشک نرم می تواند راه هوایی نوزاد را مسدود کند.
• یک تخت مشترک: اگر نوزاد در یک تخت با والدین، خواهر و برادر یا حیوانات خانگی بخوابد، خطر SIDS افزایش می یابد. اما اگر نوزاد در یک تخت جداگانه در یک اتاق با والدین بخوابد، ممکن است کمک کند. به نظر می رسد که خطر SIDS را کاهش می دهد.
• گرم شدن بیش از حد: گرم بودن بیش از حد در هنگام خواب می تواند خطر SIDS را در نوزاد افزایش دهد.

عوامل خطر:

SIDS ممکن است برای هر نوزادی اتفاق بیفتد. اما محققان چندین عامل را پیدا کرده اند که ممکن است خطر را افزایش دهد. آنها عبارتند از:

• ارتباط جنسیت: احتمال مرگ پسران در اثر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد کمی بیشتر از دختران است.
• سن: نوزادان بین ماه دوم و چهارم زندگی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
• نژاد: به دلایلی که به خوبی شناخته نشده است، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد بیشتر در نوزادان سیاه پوست، بومیان آمریکا و آلاسکا رخ می دهد.
• سابقه خانوادگی: نوزادان دارای خواهر و برادری که به دلیل SIDS فوت کرده اند در معرض خطر بیشتری برای SIDS هستند.
• آلودگی: نوزادانی که با افراد سیگاری زندگی می کنند، بیشتر در معرض خطر SIDS هستند.
• تولد زودرس: زود به دنیا آمدن و وزن کم هنگام تولد احتمال ابتلای نوزاد به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش می دهد.

عوامل خطر در مادران

در دوران بارداری، مادران بر خطر ابتلای نوزادان به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نیز تأثیر می‌گذارند:

به خصوص اگر:

• کمتر از 20 سال دارند.
• سیگار کشیدن.
• از مواد مخدر یا الکل استفاده کنید.
• در دوران بارداری مراقبت های پزشکی خوبی دریافت نکنید.

پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

هیچ راه قطعی برای جلوگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد وجود ندارد.

اما می توانید با رعایت نکات زیر به کودک خود کمک کنید تا با خیال راحت تر بخوابد:

• برگشت به خواب:

کودک خود را در موقعیت صحیح – به پشت – قرار دهید تا بخوابد. حتماً هر بار که شما یا هر شخص دیگری کودکتان را در سال اول زندگی می خوابانید، از وضعیت پشت استفاده کنید.

اعتماد نداشته باشید که دیگران کودک شما را در وضعیت صحیح قرار می دهند، پس برای این کار اصرار کنید. هنگامی که کودک شما بتواند بدون کمک از هر دو طرف غلت بزند، به این کار نیازی نیست.

• کودک خود را روی شکم یا پهلو نخوابانید:

به مراقبان توصیه کنید که فقط زمانی از وضعیت معده استفاده کند که کودک و مراقب هر دو در یک اتاق هستند و هر دو بیدار هستند. دوره های کوتاه “زمان شکم” به کودک کمک می کند تا قدرت عضلانی بسازد. اما هرگز نباید کودک را در زمان شکم تنها گذاشت.

• گهواره را تا حد امکان لخت نگه دارید:

از یک تشک صاف و سفت در وسایل نوزاد مانند: تخت و یا گهواره استفاده کنید. دقت کنید که تشک در زاویه ای بالاتر از 10 درجه قرار نگیرد. از قرار دادن کودک روی پدهای ضخیم و کرکی یا لحاف ضخیم خودداری کنید.

بالش‌ها، اسباب‌بازی‌های کرکی یا حیوانات عروسکی را در گهواره نگذارید. اگر صورت کودک به آنها فشار بیاورد، می توانند باعث مشکلات تنفسی شوند.

• کودک خود را بیش از حد گرم نکنید:

برای گرم نگه داشتن کودک، کیسه خواب را امتحان کنید. یا به جای استفاده از پتو، به خرید لباس بچه گانه چند لایه بروید. سر کودک خود را نپوشانید.

• به کودکتان اجازه دهید در اتاق شما بخوابد:

در صورت امکان، کودک شما باید در اتاق شما و با شما بخوابد، اما نه در یک تخت. او را در یک تخت خواب یا تشکی که برای تخت نوزاد طراحی شده است، به تنهایی بخوابانید. کودک شما باید حداقل شش ماه با شما در یک اتاق بخوابد.

• تخت بزرگسالان برای نوزادان ایمن نیست:

نوزاد ممکن است بین لت های تخته سر گیر کرده و خفه شود. اینها فضاهای بین تشک و چارچوب تخت هستند. نوزاد همچنین می تواند در فضای بین تشک و دیوار گیر کند. و اگر یکی از والدین خواب به طور تصادفی غلت بزند و بینی و دهان نوزاد را بپوشاند، ممکن است خفه شود.

• در صورت امکان به نوزاد خود شیر بدهید:

تغذیه با شیر مادر برای حداقل شش ماه تا یک سال خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهد.

• از مانیتورهای نوزاد و سایر وسایل تجاری که ادعا می کنند خطر SIDS را کاهش می دهند استفاده نکنید:

آکادمی اطفال آمریکا استفاده از مانیتور و سایر دستگاه ها را منع می کند. این دستگاه ها از SIDS جلوگیری نمی کنند و نمی توان از آنها به جای روش های خواب ایمن استفاده کرد.

• پستانک پیشنهاد دهید:

مکیدن پستانک در زمان چرت یا قبل از خواب ممکن است خطر SIDS را کاهش دهد. مطمئن شوید که پستانک بند ندارد. اگر شیر می‌دهید، صبر کنید، پستانک بدهید تا زمانی که شما و کودکتان به یک روال شیردهی عادت کنید. تنظیم یک روال پرستاری معمولاً 3 تا 4 هفته طول می کشد.

اگر کودک شما علاقه ای به پستانک ندارد، آن را مجبور نکنید. یک روز دیگر دوباره امتحان کنید. اگر در هنگام خواب نوزاد پستانک افتاد، آن را دوباره در دهان آن قرار ندهید.

• کودک خود را واکسینه کنید:

شواهدی وجود ندارد که واکسن های توصیه شده برای محافظت در برابر بیماری ها خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش دهد. برخی شواهد نشان می‌دهند که چنین تزریقاتی ممکن است به پیشگیری از SIDS کمک کند.