کودکان اغلب بسته به سن خود رفتارهای عجیب و غریب مختلفی از خود نشان می دهند، مانند جویدن لباس، جویدن ناخن، کندن ابرو، گاز گرفتن و خاراندن پوست. در حالی که برخی از این عادات برای مراحل خاصی از رشد در نظر گرفته می شوند، برخی دیگر ممکن است نگرانی هایی را ایجاد کنند زیرا می توانند مشکلات اساسی را نشان دهند. به عنوان مثال جویدن لباس نه تنها به لباس آسیب می زند، بلکه ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی باشد.
به عنوان والدین، بسیار مهم است که دلایل تمایل کودک به جویدن لباس را به دقت بررسی کنید. این رفتار به نوزادانی که در حال کاوش در جهان یا دندان درآوردن هستند محدود نمی شود، بلکه می تواند در کودکان پیش دبستانی و مدرسه ای نیز ادامه یابد. اگر کودکی در این سن به طور مداوم یقه لباس، سرآستین یا لبه پیراهن خود را می مکد یا می جود، توجه بیشتر را ایجاب می کند.
علاوه بر این، توجه به این نکته مهم است که بزرگسالان ممکن است رفتارهای مشابهی مانند جویدن لباس را به عنوان راهی برای مدیریت استرس و افزایش تمرکز انجام دهند. این مکانیسم مقابله به دوران کودکی محدود نمی شود و می تواند تا نوجوانی و بعد از آن ادامه یابد. به عنوان مثال، نوجوانان و جوانان ممکن است برای کمک به تمرکز و حفظ آرامش به جویدن انتهای قلم خود در طول امتحانات متوسل شوند.
یکی از مهمترین راه ها، خرید لباس بچه گانه با کیفیت می باشد. برای خرید لباس دخترانه بچه گانه و خرید لباس های پسرانه حتما از سایت پیانو استایل که برترین برند ایرانی شناخته شده است دیدن کنید تا با کیفیت ترین لباس ها را با قیمت باورنکردنی برای کودکان خود تهیه کنید.
برای پرداختن به این عادات در کودکان، درک دلایل اساسی ضروری است. استرس، اضطراب در کودکان، مسائل حسی یا نیاز به تحریک دهان از جمله عوامل بالقوه ای هستند که در بروز چنین رفتارهایی نقش دارند. مشاهده زمینه ای که این عادات در آن رخ می دهد و بحث در مورد آنها با کودک می تواند بینش های ارزشمندی در مورد بهزیستی عاطفی و روانی او ارائه دهد.
در نتیجه، در حالی که برخی از رفتارها ممکن است در طی مراحل خاصی از رشد رایج باشد، عادات مداوم مانند جویدن لباس مستلزم بررسی دقیق توسط والدین و مراقبان است. درک علل ریشه ای می تواند به ارائه حمایت و مداخله مناسب برای رفاه کلی کودک کمک کند.
برای کسب اطلاعات درباره علت این موضوع و کمک به رفع آن در ادامه با پیانو استایل همراه باشید تا بهترین راهکار را شناسایی کرده و به فرزند خود کمک کنید تا آن را ترک کند.
بررسی علت جویدن لباس در کودکان:
همانطور که توسط مونال پاتل، یک کاردرمانگر مستقر در شیکاگو تاکید شده است، تحریک و تقویت عملکرد حرکتی دهان یک جنبه حیاتی از رشد کودک است که به خودتنظیمی و آرامش آنها کمک می کند. از دوران نوزادی تا کودکی، کودکان به طور غریزی از پاسخ های شفاهی برای رفع نیازهای اساسی خود مانند گرسنگی و تشنگی استفاده می کنند. همانطور که آنها رشد می کنند، این رفتارهای غریزی می تواند تکامل یابد و برخی از کودکان همچنان به دنبال تحریک دهان یا فشار فک باشند.
در کاردرمانی به جستجوی مداوم تحریک دهان یا فشار فک به عنوان ورودی حس عمقی گفته می شود. پاتل خاطرنشان می کند که این فشار شدید تأثیر آرام بخشی بر کودکان دارد، زیرا آنها به دنبال راه های قابل پیش بینی و قابل کنترل برای آرام کردن خود هستند. به عنوان مثال، جویدن پیراهن، وسیلهای در دسترس برای کودک میشود تا خود را آرام کند.
ارتباط بین استفاده اولیه از پستانک و عادات بعدی مانند جویدن لباس یا جویدن ناخن در برخی از کودکان مشهود است. نوزادانی که زمانی به پستانک تکیه می کردند ممکن است با بزرگتر شدن عادت جویدن اشیاء مختلف پیدا کنند. درک علل مختلف جویدن لباس در کودکان مستلزم در نظر گرفتن سن و شرایط فردی آنها است.
- گرسنگی: جویدن لباس ممکن است پاسخی به گرسنگی باشد، به خصوص اگر کودک نتواند نیاز خود به غذا را به صورت شفاهی بیان کند.
- عادت و تمرکز: برخی از کودکان عادت به جویدن لباس به عنوان راهی برای تمرکز دارند و به دنبال تحریک دهان برای تمرکز و آرامش هستند.
- دندان درآوردن: برای کودکان کوچکتر، جویدن لباس ممکن است نشانه ای از ناراحتی دندان درآوردن باشد و راهی برای کاهش درد ناشی از رویش دندان ها فراهم کند.
- استرس: جویدن لباس میتواند پاسخی به استرس باشد، یک علت رایج نه تنها در کودکان، بلکه عاملی مؤثر در جویدن ناخنها.
- کنترل خشم: کودکان ممکن است در هنگام احساس عصبانیت یا ناراحتی به جویدن لباس به عنوان روشی برای تسکین خود متوسل شوند.
- شرایط زمینه ای: شرایطی مانند ADHD، اوتیسم و اختلالات اضطرابی ممکن است به تداوم جویدن لباس به عنوان مکانیزم مقابله ای کمک کنند.
- تأخیر رشدی: کودکان با تأخیر در رشد، که نشان دهنده سطح رشد کمتر از سن واقعی آنها است، ممکن است جویدن لباس را به عنوان پاسخی به چالش های رشدی منحصر به فرد خود نشان دهند.
درک محرک های مختلف جویدن لباس به والدین و مراقبان این امکان را می دهد که به این رفتارها به شیوه ای جامع رسیدگی کنند و حمایت و مداخلات مناسب را بر اساس نیازهای فردی کودک ارائه دهند.
چهموقع جویدن لباس نگرانکننده است؟
در حالی که درست است که رفتارهای خاصی مانند گذاشتن اشیاء در دهان در سالهای اولیه کودک طبیعی تلقی میشود، اما مهم است که چنین اقداماتی را حتی با بزرگتر شدن نادیده نگیرید. لورا گراشاو، روانشناس بالینی کودک در نیویورک، تأکید می کند که معمولاً کودکان پس از 3 سالگی از گذاشتن چیزها در دهان خود دست می کشند زیرا راه های جایگزین برای درک محیط اطراف خود را کشف می کنند. با این وجود، گراشاو به مواردی اشاره می کند که کودکان بزرگتر، حتی در کلاس های چهارم و پنجم، همچنان یقه پیراهن را در دهان خود می گذارند.
به گفته دکتر گراشاو، جویدن لباس ممکن است به عنوان یک روش ایمن و انتخابی برای کودک برای آرامش یا افزایش تمرکز عمل کند، دقیقاً مانند اینکه بزرگسالان ممکن است هنگام احساس عصبی به آدامس جویدن یا ناخن متوسل شوند.
در حالی که این رفتار ممکن است به طور کلی بی ضرر در نظر گرفته شود، مواردی وجود دارد که جویدن لباس می تواند اثرات نامطلوبی بر کودکان داشته باشد. مونال پاتل بر اهمیت ارزیابی اینکه آیا مکیدن یا جویدن لباس مانع فعالیت های روزانه کودک می شود یا خیر، تاکید می کند. به عنوان مثال، اگر این عادت منجر به از بین رفتن لباس مدرسه یا لباس ورزشی شود یا خطر خفگی را ایجاد کند، مداخله ضروری می شود.
درک تأثیر احتمالی جویدن لباس بر زندگی روزمره کودک بسیار مهم است. این فقط در مورد خود رفتار نیست، بلکه در مورد اینکه چگونه ممکن است بر عملکرد و ایمنی کودک تأثیر بگذارد. والدین و مراقبان باید هوشیار باشند و تشخیص دهند که چه زمانی چنین عاداتی شروع به تداخل در زندگی روزمره و رفاه کودک می کند و نیاز به مداخله و حمایت مناسب را برمی انگیزد.
کمک به کودک برای ترک عادت جویدن لباس
والدین اغلب نگران راه رفتن فرزندشان با لباس های خیس یا پاره به دلیل عاداتی مانند جویدن آنها هستند. یک رویکرد پیشگیرانه برای مهار این رفتار شامل حواس پرتی و مداخلات متناسب با سن است.
بسته به سن کودک، تشویق به فعالیت هایی که دست او را درگیر می کند و توجه او را از جویدن لباس منحرف می کند موثر است. به عنوان مثال، درگیر کردن آنها در کارهای خلاقانه یا لمسی می تواند مفید باشد. علاوه بر این، اگر به اندازه کافی برای جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات چوبی سن دارند، ارائه این جایگزین ها به همراه میوه های خشک یا سایر تنقلات مناسب می تواند به جایگزینی میل به جویدن لباس کمک کند.
گنجاندن تمرینات تنفسی در برنامه روزانه کودک نیز می تواند به عنوان یک تکنیک آرامش بخش عمل کند. آموزش تمرکز بر تنفس در لحظات تنش می تواند توجه آنها را از عادت جویدن لباس دور کند.
درگیر شدن در فعالیت های بدنی شدید، مانند پریدن روی ترامپولین یا شنا، می تواند در دفع انرژی اضافی و ایجاد حس آرامش موثر باشد. این فعالیتها بهعنوان راههایی برای کودکان عمل میکنند تا بیقراری خود را هدایت کنند و احتمال متوسل شدن به جویدن لباس را کاهش دهند.
اگر این عادت با وجود این استراتژی ها ادامه یابد، جستجوی راهنمایی های حرفه ای بسیار مهم می شود. مشاوره با یک مشاور یا روانشناس کودک می تواند بینش های ارزشمندی را در مورد علل زمینه ای این رفتار ارائه دهد و مداخلات مناسب را برای رسیدگی موثر به این موضوع ارائه دهد. حمایت حرفه ای درک جامعی از بهزیستی عاطفی و روانی کودک را تضمین می کند و به استراتژی های هدفمندتری برای اصلاح رفتار منجر می شود.