اسهال در نوزادان

راهبردهای پیشگیری و درمان اسهال در نوزادان شامل رعایت بهداشت مناسب مانند شستن دست ها قبل و بعد از تعویض پوشک و استریل کردن شیشه و پستانک است. شیر مادر و شیردهی نیز می تواند مفید باشد، زیرا شیر مادر حاوی آنتی بادی هایی است که می تواند به مبارزه با عفونت ها کمک کند.

در صورت اسهال، نظارت بر مصرف مایعات و تغذیه مکرر مایعاتی مانند شیر مادر، شیر خشک یا محلول آبرسانی ضروری است. در موارد شدید، بستری شدن در بیمارستان ممکن است برای تامین مایعات داخل وریدی و جلوگیری از کم آبی بدن لازم باشد.

اگر اسهال با علائم دیگری مانند تب یا استفراغ همراه باشد، ضروری است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. با انجام اقدامات پیشگیرانه و جستجوی درمان فوری برای اسهال در نوزادان، والدین و مراقبان می توانند به اطمینان از سلامت و تندرستی فرزندان کوچک خود کمک کنند.

میزان ادرار نوزاد در حالت طبیعی و بیماری

میزان ادرار تولید شده توسط نوزاد بسته به عوامل مختلفی از جمله سن، مصرف مایعات و سلامت کلی می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، نوزادان تازه متولد شده در چند روز اول زندگی ادرار بسیار کمی تولید می‌کنند و در هفته اول ادرار به تدریج افزایش می‌یابد.

در پایان هفته اول، اکثر نوزادان حداقل شش پوشک خیس در روز تولید می‌کنند و این امر در دوران نوزادی ادامه می‌یابد. با این حال، در برخی موارد، تغییر در خروجی ادرار  و کم شدن و یا تکرر ادرار در کودک می تواند نشان دهنده یک مشکل سلامتی باشد.

به عنوان مثال، اگر کودک ادرار بسیار کمی تولید می کند یا پوشک خود را در چند ساعت خیس نکرده است، این ممکن است نشانه کم آبی بدن باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. از سوی دیگر، خروج بیش از حد ادرار نیز می تواند نگران کننده باشد، به خصوص اگر با علائم دیگری مانند تب یا استفراغ همراه باشد.

این ممکن است نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری، مشکلات کلیوی یا سایر مشکلات زمینه ای سلامتی باشد که نیاز به ارزیابی و درمان پزشکی دارند. برای والدین و مراقبین مهم است که خروجی ادرار کودک خود را کنترل کنند و در صورت وجود هرگونه نگرانی یا تغییر در الگوی آنها به پزشک مراجعه کنند.

با هوشیاری و جستجوی مراقبت‌های پزشکی فوری، والدین می‌توانند به اطمینان از سلامت و رفاه فرزندان کوچک خود کمک کنند.

اسهال در نوزادان چگونه است؟

اسهال در نوزادان بسته به علت ممکن است متفاوت ظاهر شود، اما معمولاً با مدفوع مکرر، شل و آبکی مشخص می شود. قوام مدفوع می تواند از کمی شل تا کاملا مایع متغیر باشد و ممکن است بوی بدی داشته باشد. در برخی موارد، مدفوع ممکن است حاوی ذرات غذای هضم نشده یا مخاط باشد.

رنگ مدفوع نیز بسته به علت آن می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، مدفوع طبیعی نوزاد به رنگ زرد یا سبز است، اما اسهال کودک می‌تواند رنگ مدفوع را روشن‌تر کند، مانند زرد کم‌رنگ یا خاکستری. در برخی موارد، مدفوع حتی ممکن است خونی به نظر برسد یا حاوی رگه هایی از خون باشد.

توجه به این نکته ضروری است که تغییر در قوام یا رنگ مدفوع می تواند نشان دهنده یک مشکل سلامتی و یکی از علائم هشدار دهنده در نوزادان باشد، مانند عفونت ویروسی یا باکتریایی، حساسیت یا عدم تحمل غذایی، یا تغییر در رژیم غذایی یا شیر خشک.

اگر کودک اسهال دارد، نظارت بر مصرف مایعات و تغذیه مکرر با مایعاتی مانند شیر مادر، شیر خشک یا محلول آبرسانی ضروری است. در موارد شدید، بستری شدن در بیمارستان برای تامین مایعات داخل وریدی و جلوگیری از کم آبی بدن ممکن است ضروری باشد.

اگر نوزادی اسهال را تجربه می کند، در صورت وجود هرگونه نگرانی یا تغییر در الگوها، مانند افزایش یا کاهش ناگهانی دفعات، تغییر قوام، یا وجود خون یا مخاط، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علل اسهال در نوزادان

اسهال در نوزادان می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله عفونت های ویروسی یا باکتریایی، آلرژی یا عدم تحمل غذایی، تغییر در رژیم غذایی یا شیر خشک، و شرایط بهداشتی زمینه ای.

برخی از علل شایع اسهال در نوزادان عبارتند از:

• عفونت های ویروسی یا باکتریایی: تعدادی از ویروس ها و باکتری های مختلف می توانند باعث اسهال در نوزادان شوند، از جمله روتاویروس، نوروویروس و سالمونلا. این عفونت ها اغلب از طریق تماس با غذا، آب یا سطوح آلوده منتقل می شوند.
• آلرژی یا عدم تحمل غذایی: برخی از نوزادان ممکن است در نتیجه آلرژی یا عدم تحمل مواد غذایی خاص مانند شیر گاو، سویا یا گلوتن دچار اسهال شوند. به همین دلیل واجب است که مادر در رابطه با غذاهای ممنوعه در شیردهی آشنا باشد.
• تغییر در رژیم غذایی یا شیر خشک: معرفی غذاهای جدید یا تغییر به یک شیرخشک جدید گاهی اوقات می تواند باعث اسهال در نوزادان شود، به خصوص اگر تغییر خیلی سریع انجام شود.
• بیماری های زمینه ای: برخی از بیماری های زمینه ای، مانند بیماری التهابی روده یا بیماری سلیاک، می تواند باعث اسهال مزمن در نوزادان شود.
• مصرف آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل باکتری ها در روده را مختل کنند و در برخی از نوزادان منجر به اسهال شوند.

توجه به این نکته مهم است که تغییرات در حرکات روده می تواند نشان دهنده مشکلی مانند یبوست یا اسهال باشد که می تواند منجر به کم آبی بدن، ناراحتی و سایر مشکلات سلامتی شود.

والدین و مراقبان باید حرکات روده کودک خود را زیر نظر داشته باشند و در صورت وجود هرگونه نگرانی یا تغییر در الگوها به پزشک مراجعه کنند. با شناسایی و رسیدگی به علت زمینه‌ای اسهال در نوزادان، والدین و مراقبان می‌توانند به بهبودی فرزندان کوچک خود کمک کنند و از عوارض بعدی پیشگیری کنند.

درمان اسهال در نوزادان

درمان اسهال کودک به علت و شدت بیماری بستگی دارد. در بیشتر موارد، هدف اولیه درمان جلوگیری از کم آبی بدن و تسکین علائم است. برخی از درمان های رایج برای اسهال نوزاد عبارتند از:

• افزایش مایعات: یکی از مهم ترین درمان های اسهال نوزاد، افزایش مصرف مایعات برای جلوگیری از کم آبی بدن است. این را می توان با ارائه یک محلول آبرسانی مجدد خوراکی (ORS) یا با افزایش دفعات تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک به دست آورد. در موارد شدید، ممکن است نیاز به بستری شدن برای تامین مایعات داخل وریدی باشد.
• پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که می توانند به بازگرداندن تعادل طبیعی باکتری ها در روده کمک کنند و ممکن است به کاهش مدت و شدت اسهال در نوزادان کمک کنند. پروبیوتیک‌ها را می‌توان در غذاها یا مکمل‌های خاصی یافت، اما مهم است که قبل از دادن پروبیوتیک به نوزاد با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
• داروها: در برخی موارد، ممکن است داروهایی برای درمان علت زمینه‌ای اسهال تجویز شوند، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های باکتریایی یا ضد ویروس‌ها برای عفونت‌های ویروسی. با این حال، توجه به این نکته مهم است که آنتی بیوتیک ها فقط باید تحت راهنمایی یک پزشک متخصص استفاده شوند.
• تغییر در رژیم غذایی: بسته به علت اسهال، ممکن است تغییر در رژیم غذایی توصیه شود. به عنوان مثال، اگر کودکی حساسیت یا عدم تحمل غذایی داشته باشد، حذف غذا یا ماده آزاردهنده از رژیم غذایی او ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
• استراحت: استراحت می تواند به بدن در مبارزه با عفونت ها و بهبودی از اسهال کمک کند. افزایش خواب کودک و استراحت کافی و اجتناب از فعالیت های شدید در طول دوره های اسهال مهم است.

در صورت وجود هرگونه نگرانی یا تغییر در الگوها، مانند افزایش یا کاهش ناگهانی فرکانس، تغییر قوام یا وجود خون یا مخاط، مراجعه به پزشک ضروری است.