راهنمای انتخاب لباس بچگانه بر اساس روانشناسی رنگ لباس

بسیاری از والدین از روانشناسی رنگ لباس کودک اطلاعاتی ندارند، ما در این مقاله به این به این موضوع می پردازیم تا شما بتوانید رنگی که مناسب روحیه فرزندتان است را تشخیص دهید و بدانید چه طرح و رنگی مناسب استایل کودک شما است و هر رنگی چه تاثیری در روحیه فرزند شما می گذارد.

رنگ و طرح لباس کودک از دیدگاه روانشناسی

در علم روانشناسی نیرو و خاصیت رنگ ها ثابت شده است. هر رنگی انرژی خاص خود را دارد که بر جسم و روح تاثیر مستقیم دارد.

قرمز:

رنگ قرمز یکی از رنگ های اصلی است و در طبقه بندی رنگ های گرم قرار می گیرد و مکمل ذ قرمز رنگ سبز است. رنگ قرمز نماد انرژی، شور و هیجان، میل و اشتیاق و … است.

این رنگ باعث آزادسازی آدرنالین شده و به کودک انرژی میبخشد و او را وادار به حرکت و فعالیت می کند. کودکانی که به رنگ قرمز علاقه دارند، بسیار فعال و پر جنب و جوش هستند. اگر کودکتان پر انرژی است و عاشق رنگ قرمز، رنگ های سفید و سیاه را در استایل کودکتان ترکیب کنید.

 

آبی:

رنگ آبی نشانه‌ی آرامش است و برای رفع خستگی جسمی و روحی او نیز موثر است و به کودک شما حس امنیت می دهد و هم چنین در برانگیخته کردن خلاقیت کودک شما موثر است. این رنگ برای بالا بردن اشتهای کودک بسیار موثر است.

رنگ آبی رنگی سرد به حساب می آید و رنگ آبی نیلی بسیار آرام بخش است و شما می توانید زمانی که کودک شما سرماخوردگی دارد یا تب از این رنگ برای بهبود او استفاده کنید زیرا به شدت موثر است.

رنگ مکمل آبی زرد است و رنگ زرد ذهن را تحریک میکند. از مکمل این رنگ استفاده کنید زیرا رنگ آبی زمانی که مدام استفاده شود کودک را افسرده و انرژی او را می گیرد.

 

سبز:

سبز رنگ طبیعت و سر زندگی است و در دسته ی رنگ های سرد قرار می گیرد، این رنگ را رنگ سلامتی هم می گویند. اگر کودک دوره ی مریضی را می گذراند از این رنگ بیشتر استفاده کنید. رنگ سبز کودکان را به آرامش و پیشرفت در زندگی دعوت میکند. این رنگ برای حس عاطفی کودکان بسیار موثر بوده. اثرات رنگ سبز بسیار نزدیک به رنگ آبی است.

مکمل این رنگ: آبی، قرمز، مشکی، زرد، سفید و کرمی است.

صورتی:

رنگ صورتی باعث به کاهش ضربان قلب بسیار کمک می کند. برای کودکانی که ورزش می کنند رنگ صورتی بسیار موثر است و هم چنین آرام بخشی قوی محسوب می شود. این رنگ در واقع از رنگ های قرمز و سفید به دست می آید و جزو رنگ های گرم محسوب می شود.

این رنگ نماد مهربانی، محبت، آرامش و بخشش و انرژی است. اگر صورتی رنگ مورد علاقه ی فرزند شماست، پس خوب است بدانید فرزندی بسیار مهربان و سخاوتمند با روحیه حساس دارید و کودک شما روابط اجتماعی بالایی دارد و به راحتی می تواند با دیگران ارتباط برقرار کند.

بنفش:

در روانشناسی رنگ لباس: رنگ بنفش یکی از رنگ هایی است که توجه بچه ها را بیشتر از رنگ های دیگر جلب می کند. این رنگ باعث بالا بردن قدرت تخیل در کودکان می شود و این موضوع باعث رشد ذهن و خلاقیت در آن ها است.

رنگ بنفش باعث بالا بردن اعتماد بنفس می شود و به چهره ی فرزند شما شادی می بخشد.
این رنگ از دو رنگ اصلی آبی و قرمز به دست می آید، بنابراین حس آرامش و شور و هیجان را به کودکان می بخشد.
کودکانی که رنگ بنفش را انتخاب می کنند علاقه ی درونی زیادی به خلاقیت، هنر و تخیل دارند.

نارنجی:

در روانشناسی رنگ لباس: رنگ نارنجی را برای بر انگیختن ذهن کودکان بیشتر استفاده کنید این رنگ در بیشتر مهدکودک ها و مدارس استفاده می شود زیرا کمک به بالا رفتن حافظه و هیجان و شوق کودکان میکند.

رنگ نارنجی از ترکیب دو رنگ زرد و قرمز به دست می آیدو جزو رنگ های گرم محسوب می شود. به عنوان یک رنگ پر انرژی و نیروزا شناخته شده است. این رنگ سنبل شادی و شجاعت است و نیز نشانه ی دانش و آگاهی است.

مکمل رنگ نارنجی رنگ سبز است و این دو رنگ کنار یک دیگر حس لذت بخشی را به کودک القا می کنند.

فروشگاه پیانو استایل از تنوع بالای پوشاک بچه گانه دخترانه و پسرانه برخوردار است. شما عزیزان می توانید با مراجعه به سایت پیانو استایل از خریدی با کیفیت بالا و رضایت بخش لذت ببرید. ما همراه در تلاش هستیم برای جلب رضایت شما عزیزان.

تاثیر رنگ و طرح لباس کودکان در رشد روانی و عاطفی

روانشناسی رنگ لباس کودکان می تواند تاثیر بسزایی در رشد روانی و عاطفی آنها داشته باشد. در اینجا نگاهی به جنبه های روانشناختی رنگ و طرح در لباس کودکان داریم:

روانشناسی رنگ:

رنگ های گرم (به عنوان مثال قرمز، نارنجی، زرد): در روانشناسی رنگ لباس رنگ های گرم اغلب با انرژی، شادی و هیجان همراه هستند. این رنگ‌ها می‌توانند محرک باشند و ممکن است انتخاب خوبی برای لباس‌های بازی یا لباس‌های کودکان فعال باشند.

رنگ های سرد (به عنوان مثال، آبی، سبز، بنفش): در روانشناسی رنگ لباس رنگ های سرد تمایل به برانگیختن احساس آرامش و راحتی دارند. آنها برای لباس خواب یا لباس هایی مناسب هستند که باعث ایجاد حس آرامش و راحتی می شوند.

رنگ های خنثی (به عنوان مثال، سفید، بژ، خاکستری): رنگ های خنثی همه کاره هستند و می توانند حس تعادل و سادگی را ایجاد کنند. آنها اغلب برای اصول اولیه استفاده می شوند و می توانند به عنوان پس زمینه ای برای لوازم جانبی یا الگوهای پر جنب و جوش تر استفاده شوند.

رنگ های روشن: در روانشناسی رنگ لباس رنگ های تند و روشن می توانند خلاقیت و اعتماد به نفس را در کودکان تشویق کنند. آنها همچنین می توانند به بچه ها کمک کنند تا برجسته شوند و شخصیت خود را بیان کنند.

روانشناسی الگو و طراحی:

راه راه: در روانشناسی رنگ لباس  و طرح ها، راه راه اغلب با حس حرکت و انرژی همراه است. راه راه های افقی می توانند احساس عرض ایجاد کنند، در حالی که راه راه های عمودی می توانند ارتفاع و احساس ثبات را منتقل کنند.

نقطه پولکا: نقطه های پولکا می توانند بازیگوش و غریب باشند که اغلب با حس سرگرمی و خودانگیختگی همراه است.

چاپ های حیوانی: چاپ های حیوانی می تواند تخیل و عشق کودک به طبیعت را برانگیزد. آنها ممکن است علاقه به حیات وحش و اکتشاف را تشویق کنند.

چاپ‌های گرافیکی: چاپ‌های گرافیکی دارای شخصیت‌ها، اشکال یا نمادها می‌توانند رشد شناختی کودک را تحریک کرده و فرصت‌هایی را برای یادگیری و داستان‌گویی فراهم کنند.

رنگ‌های یکدست: لباس‌های تک رنگ می‌توانند آرامش‌بخش و جاودانه باشند. آنها امکان ترکیب و تطبیق آسان را فراهم می کنند و حس استقلال و تصمیم گیری را در کودکان تقویت می کنند.

کلیشه های جنسیتی: هنگام انتخاب لباس کودکان، چالش با کلیشه های جنسیتی سنتی بسیار مهم است. از چسبیدن شدید رنگ صورتی برای دختران و آبی برای پسران خودداری کنید. به کودکان اجازه دهید انواع رنگ ها و طرح ها را کشف کنند تا شخصیت ها و ترجیحات منحصر به فرد خود را بیان کنند.

طراحی متناسب با سن: در انتخاب طرح ها به سن و مرحله رشد کودک توجه کنید. برای نوزادان و کودکان نوپا، مواد نرم و سازگار با حس ممکن است مناسب تر باشد. همانطور که کودکان رشد می کنند، ممکن است به سمت لباس هایی که شخصیت ها یا سرگرمی های مورد علاقه آنها را نشان می دهد جذب شوند.

تأثیرات فرهنگی و منطقه ای: عوامل فرهنگی و منطقه ای می توانند بر انتخاب رنگ و طرح لباس کودکان تأثیر بگذارند. فرهنگ های مختلف سنت ها و باورهای خاص خود را در مورد رنگ ها، نمادها و الگوها دارند که ممکن است بر انتخاب لباس تأثیر بگذارد.

در پایان، رنگ و طرح لباس کودکان در شکل گیری تجربیات عاطفی و روانی آنها نقش دارد. والدین و مراقبان باید به این عوامل توجه داشته باشند و در عین حال به کودکان اجازه دهند تا در بیان ترجیحات خود استقلالی داشته باشند. در نهایت، لباس کودکان باید راحتی، عملکرد و بیان شخصی را متعادل کند تا رفاه و رشد کلی آنها را ارتقا دهد.